Νοµικό Πρόσωπο ∆ηµοσίου ∆ικαίου Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουµε

Νοµικό Πρόσωπο ∆ηµοσίου ∆ικαίου  Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουµε

Σκοπός του παρόντος εγγράφου

Η φιλολογία που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό γύρω από το Θέµα συγκρότησης του κλάδου µας σε Ν.Π.∆.∆. δείχνει ότι οι διαιτολόγοι - διατροφολόγοι δεν έχουν διαµορφωµένη σαφή αντίληψη για το τι ακριβώς είναι το υπό σύσταση αυτό όργανο της Πολιτείας και ποια η σηµασία του για τον κλάδο µας. Οι αντικρουόµενες - και σε µεγάλο βαθµό ανέγκυρες απόψεις που εκφράζονται και οι εσφαλµένες πληροφορίες που παρέχονται αβασάνιστα, ακόµη και από επαΐοντες του κλάδου, δηµιουργούν συγκεχυµένη εικόνα στους διαιτολόγους για το νέο αυτό φορέα και πολλά ερωτηµατικά για το συνδικαλιστικό τοπίο που θα διαµορφωθεί στο χώρο µας µε τη σύστασή του. Άλλοι υποβαθµίζουν τη σηµασία του και άλλοι του προσδίδουν µεσσιανική αποστολή, θεωρώντας το ως µέσο εξορκισµού της κακοδαιµονίας του κλάδου.

Πιστεύουµε ότι µε το παρόν έγγραφο επιτελούµε ένα βασικό καθήκον µας απέναντι στον κλάδο. Προσφέρουµε µ' αυτό µια υπεύθυνη ενηµέρωση σε όλους το διαιτολόγους, παραθέτοντας στοιχεία που αποσαφηνίζουν τις νοµικές, κυρίως, αλλά και τις άλλες πτυχές του θέµατος και διαλύουν τις όποιες αθέλητες ή ηθεληµένες παρανοήσεις. Απέχουν πολύ βέβαια από του να αποτελούν το απόσταγµα της νοµικής γνώσης. Είναι ωστόσο απολύτως έγκυρα και επαρκή για να γνωρίσουµε τι ακριβώς είναι το υπό σύσταση αυτό Ν.Π.∆.∆.., στο οποίο θα κληθούµε να συµµετάσχουµε υποχρεωτικά όλοι µας και η δηµιουργία του οποίου θα αποτελέσει το σηµαντικότερο γεγονός της µέχρι τώρα διαδροµής του κλάδου.

Περί Ν.Π.∆.∆. γενικώς

Τα Ν.Π.∆.∆.. αποτελούν φορείς δηµόσιας εξουσίας. Ανήκουν στα Συστήµατα ∆ιοικητικής Οργάνωσης του κράτους (ήτοι στους τρόπους που οργανώνεται η άσκηση της εξουσίας από τη ∆ηµόσια ∆ιοίκηση) και απαρτίζουν τη λεγόµενη «καθ' ύλη αυτοδιοίκηση».

∆ιακρίνονται: α) σε χωρικά Ν.Π.∆.∆. (∆ήµοι, Κοινότητες), β) ειδικών δηµοσίων υποθέσεων (εκκλησία, ΑΕΙ, ∆ηµόσια Ασφαλιστικά Ταµεία κ.λ.π.) και γ) σε επαγγελµατικά ή σωµατειακά Ν.Π.∆.∆. (Ιατρικός, ∆ικηγορικός, Συµβολαιογραφικός Σύλλογος κ.λ.π.). Τα επαγγελµατικά ή σωµατειακά αυτά Ν.Π.∆.∆. καλούνται και ∆ηµόσιοι Σύλλογοι.

Επαγγελµατικά ή Σωµατειακά Ν.Π.∆.∆.

Η πολιτεία προβαίνει στη σύσταση σωµατειακής µορφής Ν.Π.∆.∆.. για επαγγέλµατα που υπηρετούν ευαίσθητούς τοµείς της κοινωνικής ζωής (Υγεία, ∆ικαιοσύνη κ.λ.π.) «µε σκοπό, κατά κανόνα, την οργάνωση των επαγγελµάτων αυτών και τη ρύθµιση και παρακολούθηση της επαγγελµατικής δραστηριότητας των προσώπων που τα ασκούν» (Εγχειρίδιο ∆ιοικητικού ∆ικαίου, Επαµεινώνδα Σπηλιωτόπουλου, καθηγητή Πανεπιστηµίου Αθηνών). Αυτό δεν πρέπει να ερµηνεύεται ως µορφή «αστυνόµευσης» του επαγγέλµατος, αλλά ως µέσο καλύτερης επιτέλεσης της θεσµικής, επιστηµονικής και κοινωνικής αποστολής του, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

∆ιαφορά µεταξύ Ν.Π.∆.∆. και Ν.Π.Ι.∆.

«Το βασικότερο κριτήριο διάκρισης µεταξύ των Ν.Π. ∆ηµοσίου ∆ικαίου και αυτών του Ιδιωτικού ∆ικαίου είναι ο σκοπός τους. Τα πρώτα αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος, ενώ τα δεύτερα προάγουν το ιδιωτικό συµφέρον» (Ιωάννας Κοϊµτζόγλου, Στοιχεία ∆ηµοσίου ∆ικαίου). Γι' αυτό και στους σκοπούς ενός σωµατειακού Ν.Π.∆.∆.. δεν περιέχεται η προαγωγή των αµιγές επαγγελµατικών συµφερόντων των µελών τους ή η επίλυση των επαγγελµατικών τους προβληµάτων. Αυτά αποτελούν πρωταρχικές επιδιώξεις και αρµοδιότητες των συνδικαλιστικών σωµατείων ή ενώσεων, που λειτουργούν ως Ν.Π.Ι.∆.. Αυτό ωστόσο δεν σηµαίνει ότι και επαγγελµατικά συµφέροντα, εφόσον αφορούν κάποιον κλάδο ως σύνολο και δεν έχουν στενά συντεχνιακό χαρακτήρα αλλά συνδέονται µε το γενικότερο δηµόσιο όφελος (όπως π.χ.. τα θεσµικά), δεν µπορούν να προωθηθούν µέσω του Ν.Π.∆.∆.. Στις περιπτώσεις µάλιστα αυτές η προώθησή τους είναι και πιο αποτελεσµατική. Πέραν αυτού, τα σωµατεία, (σύλλόγοι, ενώσεις κ.λ.π.) που λειτουργούν ως Ν.Π.Ι.∆. συστήνονται αυτοβούλως και η εγγραφή σ' αυτά δεν είναι υποχρεωτική αλλά προαιρετική. Οι σκοποί και ο τρόπος λειτουργίας τους καθορίζονται, από το καταστατικό τους, τα άρθρα του οποίου συντάσσονται (βάση κάποιων σταθερών νοµικών παραµέτρων) από τα ίδια τα µέλη τους και µπορούν να υποστούν τροποποιήσεις, ανάλογα πάλι µε τη βούλησή τους και σύµφωνα µε τις προβλεπόµενες από το καταστατικό τους διαδικασίες. Οι σκοποί, αντίθετα, και ο τρόπος λειτουργίας των σωµατειακών Ν.Π.∆.∆. καθορίζονται µε νόµο από το κράτος ή πάντως µε τη συναίνεση του κράτους. Τα άρθρα του νόµου αυτού δεν υπόκεινται σε τροποποιήσεις παρά µόνο µε άλλο νόµο, που εισάγει προς ψήφιση ο αρµόδιος υπουργός που ασκεί την εποπτεία του Ν.Π.∆.∆. Περαιτέρω ρυθµίσεις, βελτιώσεις ή συµπληρώσεις στο νόµο δύνανται να γίνουν επίσης, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο, από την πολιτεία µε Π. ∆ΤΑ. Η εγγραφή στα Ν.Π.∆.∆.. είναι υποχρεωτική.

Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά και προνόµια

«Η διαφορετική αποστολή των Ν.Π.∆.∆.. (δηλαδή η εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος) έναντι των Ν.Π.Ι.∆.. (που εξυπηρετούν το ιδιωτικό συµφέρον) είναι αυτή ακριβώς που εξοπλίζει τη δράση τους µε µέσα και τη συνδέει µε έννοµες συνέπειες που µόνο στους φορείς δηµόσιας διοίκησης συναντώνται» (Ιωάννας Κοϊµτζόγλου, Στοιχεία ∆ηµοσίου ∆ικαίου).
"Ητοι :

• Ιδρύονται µε πράξη του κράτους (νόµο ή προεδρικό διάταγµα).
• Τους παραχωρείται εκτέλεση δηµόσιας υπηρεσίας και ασκούν δηµόσια εξουσία.
• Απολαµβάνουν όλα τα φορολογικά, δικονοµικά και άλλα προνόµια του κράτους.
• Οι σχέσεις που αναπτύσσουν µε τους διοικούµενους (τα µέλη τους) είναι σχέσεις δηµοσίου δικαίου.
• Υπόκεινται σε εποπτεία από το κράτος.
• Μπορούν να καταργηθούν µόνο από το κράτος (εκτός των ΑΕΙ, που καταργούνται µόνο από το Σύνταγµα).
• Αυτοδιοικούνται, απολαµβάνοντας διοικητικής και οικονοµικής αυτοτέλειας, όχι όµως και αυτονοµίας. ∆εν µπορούν, δηλαδή, να θεσπίζουν πρωτογενείς κανόνες δικαίου. «∆εν µπορούν επίσης οι πράξεις ή οι αποφάσεις τους να αποβλέπουν σε σκοπό διαφορετικό από εκείνο για τον οποίο έχουν θεσπιστεί»
(Α. L Τάγος, καθηγητής Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Ελληνικό ∆ιοικητικό ∆ίκαιο). Αλλιώς συνιστούν κατάχρηση δικαιώµατος ή και εξουσίας.

Η σηµασία της σύστασης Ν.Π.∆.∆. για τον κλάδο µας

Η σύσταση από το κράτος Ν.Π.∆.∆.. διαιτολόγων - διατροφολόγων αποτελεί άµεση αναγνώριση της σηµασίας που αποδίδει στη διαιτολογία - διατροφολογία και στη συµβολή του κλάδου αυτού στη δηµόσια υγεία. 

Επιτελείται η θεσµική και κοινωνική αναβάθµισή του και τίθενται πιο στέρεες προϋποθέσεις για την αποτελεσµατικότερη λειτουργία και προαγωγή της φυσικοθεραπείας, και συνακόλουθα του ίδιου του διαιτολογικού κλάδου. 

Η διαιτολογία δεν αποτελεί πια τον παρία της δηµόσιας υγείας, αλλά βασικό συστατικό της στοιχείο. 

Ο βαθµός επιτυχίας όλων αυτών εξαρτάται, βέβαια, από τη δραστηριότητα του ίδιου του κλάδου και από τις ικανότητες των εκάστοτε διοικήσεών του να προωθούν λύσεις ωφέλιµες για το κοινωνικό σύνολο και ευεργετικές για τον ίδιο.

Κάτι ανάλογο δηλαδή µε την ικανότητα των κυβερνήσεων των χωρών - µελών της Ευρωπαϊκής 'Ένωσης να απορροφούν κονδύλια από τους κοινοτικούς πόρους και να εκµεταλλεύονται τις δυνατότητες που τους παρέχονται από αυτήν, προς όφελος των πολιτών τους.

Η διαφορά του από τους ήδη υπάρχοντες συλλόγους.

Το υπό σύσταση Ν.Π.∆.∆. Θα αποτελεί το κεντρικό συντονιστικό όργανο όλων των διαιτολόγων - διατροφολόγων, Θα ασκεί τη γενική εποπτεία στον κλάδο, θα επιλαµβάνεται των Θεσµικών Θεµάτων του και θα συνεργάζεται µε κρατικούς ή άλλους, σχετικούς µε το αντικείµενό του, φορείς, ως εισηγητής και σύµβουλός τους επί των Θεµάτων αυτών.

Ο ρόλος του αυτός δεν θα είναι θεωρητικός, όπως συµβαίνει µέχρι τώρα µε τον Π.Σ.∆.∆. και τον Π.Σ.∆.Τ.∆. , που εµείς οι ίδιοι αποδεχόµαστε συµβατικά αυτό το ρόλο τους, αλλά ουσιαστικός, εφόσον Θα του έχει αναγνωρισθεί δια νόµου από το κράτος. Αυτό σηµαίνει ότι εκτός της µεγαλύτερης οικονοµικής του ευχέρειας, (µε την υποχρεωτική καταβολή από όλους µας της ετησίας συνδροµής), εκτός από την αποτελεσµατικότερη περιφρούρηση του επαγγέλµατος (µε τον έλεγχο των ξένων πτυχίων και αδειών) από τους αντιποιούµενους αλλά και από τους ίδιους τους διαιτολόγους που παραβαίνουν τον κώδικα δεοντολογίας και τους σχετικούς νόµους, Θα καταστεί νόµιµος, ήτοι Θεσµοθετηµένος, συνοµιλητής µε τους κρατικούς φορείς για όλα τα Θεσµικά θέµατα που αφορούν άµεσα ή έµµεσα στη διατροφή-διαιτολογία. Θα καλείται, υποχρεωτικά πια, να εκφέρει γνώµη και να υποβάλλει προτάσεις επί των θεµάτων αυτών. Τέτοια Θέµατα είναι π.χ. αυτά που αφορούν στην εκπαίδευση των διαιτολόγων - διατροφολόγων, στην εγκυρότητα των ξένων πτυχίων, στη εκπαιδευτική ύλη, στην οργάνωση παροχής των διαιτολογικών υπηρεσιών από κρατικές υπηρεσίες, στην κοστολόγηση των διαιτολογικών πράξεων, στα επαγγελµατικά δικαιώµατα των διαιτολόγων - διατροφολόγων, στους πάσης εκπαιδευτικής βαθµίδας «βοηθούς», στην ποιοτική στάθµη της διαιτολογίας - διατροφής κ.α.

Τα «καταστατικά» των άλλων Ν.Π.∆.∆. και το εύρος των συνδικαλιστικών τους δυνατοτήτων.

Στα Ν.Π.∆.∆. δεν υπάρχουν καταστατικά, µε την έννοια που αποδίδουµε σ' αυτά όταν αναφερόµαστε στις οργανώσεις Ιδιωτικού ∆ικαίου. Υπάρχουν µόνο οι αρχικοί νόµοι σύστασής τους, οι οποίοι µε το χρόνο εµπλουτίζονται µε άλλους νόµους, προεδρικά διατάγµατα, υπουργικές αποφάσεις ή νοµολογίες (αποφάσεις ΣτΕ, Αρεϊου Πάγου, δικαστηρίων). Η πληθώρα αυτή των νόµων και των κανονιστικών διατάξεων δηµιουργεί σύγχυση ακόµη και σε νοµικούς. Πολύ δε περισσότερο στα ίδια τα µέλη ενός Ν.Π.∆.∆., ειδικότερα ως προς την έκταση των συνδικαλιστικών αρµοδιοτήτων κάθε Ν.Π.∆.∆., και ιδιαίτερα ως προς το Θέµα της απεργίας. Οι νοµολογίες στο θέµα αυτό είναι συχνά αλληλοσυγκρουόµενες.

Είναι χαρακτηριστική η παρακάτω απόφαση του ΣτΕ (1101/ 1958,4356) που αφορά στο ∆ικηγορικό Σύλλογο: «Τα πρόσωπα που ασκούν ορισµένο επάγγελµα και υπάγονται, βάσει νόµου, υποχρεωτικά σε συσσωµάτωση µε τη µορφή Ν.Π.∆.∆. διέπονται από ορισµένους ειδικούς κανόνες και περιορισµούς, δεν παύουν όµως να είναι κατά βάση ελεύθεροι επαγγελµατίες. Τα επαγγελµατικά λοιπόν Ν.Π.∆.∆. δεν µπορούν να χρησιµοποιούν τη δηµόσια εξουσία τους για την εξυπηρέτηση επαγγελµατικών συµφερόντων των µελών τους. 'Ετσι δεν µπορούν να επιβάλλουν στα µέλη τους ορισµένη συµπεριφορά που αντίκειται στους νόµους και το Σύνταγµα, όπως π.χ. αποχή από την άσκηση του επαγγέλµατος».

(Παρόλα αυτά γνωρίζουµε ότι είναι πολύ συχνό το φαινόµενο της απεργίας των δικηγόρων)

Γενικώς πάντως δεν πρέπει να αποδίδει κανείς στα επαγγελµατικά Ν.Π.∆.∆. µεσσιανική αποστολή, Θεωρώντας ότι η σύστασή τους αποτελεί µέσο εξορκισµού της κακοδαιµονίας ενός κλάδου.

Τα ειδικά επαγγελµατικά θέµατα κάθε κλάδου

Τα µέλη ενός σωµατειακού Ν.Π.∆.∆.. υπάγονται υποχρεωτικά σ' αυτό µε τη γενική επαγγελµατική τους υπόσταση, όπως αυτή προσδιορίζεται από το πτυχίο και την άδεια άσκησης του επαγγέλµατός τους (γιατροί, δικηγόροι, νοσηλευτές κ.λ.π.) και όχι µε την ειδική ιδιότητα που τους προσδίδει η µορφή της επαγγελµατικής τους ενασχόλησης (ελευθεροεπαγγελµατίες, µισθωτοί του δηµόσιου ή ιδιωτικού τοµέα κ.λ.π.).

Τα θέµατα που αφορούν στη γενική αυτή επαγγελµατική υπόσταση των µελών του, ως άµεσα θεσµικά, προωθούνται από το Ν.Π.∆.∆..

Οι διαφορετικές όµως εργασιακές κατηγορίες ατόµων, αν και του ίδιου επαγγέλµατος και υπαγόµενα στο ίδιο Ν.Π.∆.∆., έχουν διαφορετικά προβλήµατα και επαγγελµατικά συµφέροντα, τα οποία συχνά έρχονται σε αντίθεση ή και πλήρη σύγκρουση µεταξύ τους. Τα οικονοµικά π.χ. συµφέροντα των γιατρών - ιδιοκτητών ενός θεραπευτηρίου έρχονται σε αντίθεση µε τα συµφέροντα των έµµισθων γιατρών του. Η ρύθµιση των ειδικών αυτών Θεµάτων δεν είναι µέσα στις αρµοδιότητες του Ν.Π.∆.∆., διότι θα παραβίαζε τους σκοπούς σύστασής του και την αρχή της «ίσης µεταχείρισης των µελών του».

Γι' αυτό και τέτοιου είδους Θέµατα προάγονται και επιλύονται µέσα από τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές οργανώσεις του κάθε κλάδου. Το Ν.Π.∆.∆. µπορεί και πρέπει να έρχεται συνεπίκουρο προς τις οργανώσεις αυτές, υποστηρίζοντας κάποια αιτήµατά τους στην Πολιτεία, εφόσον αυτά δεν έχουν στενό συντεχνιακό χαρακτήρα και δεν προσκρούουν σε νόµιµα συµφέροντα µιας άλλης εργασιακής κατηγορίας µελών του.

Η δυνατότητα παράλληλης µε το Ν.Π.∆.∆. λειτουργίας ειδικών συνδικαλιστικών οργανώσεων

Η σύσταση ενός σωµατειακού Ν.Π.∆.∆. δεν συνεπάγεται την κατάλυση του συνδικαλιστικού πλουραλισµού ενός κλάδου. ∆εν συνεπάγεται δηλαδή ούτε την παύση των υπαρχόντων συνδικαλιστικών και επιστηµονικών οργανώσεων, ούτε την κατάργηση του βασικού συνταγµατικού δικαιώµατος της συνένωσης, δηλαδή του δικαιώµατος των πολιτών να συνιστούν ενώσεις και µη κερδοσκοπικά σωµατεία. «Η άσκηση του δικαιώµατος αυτού δεν επιτρέπεται να εξαρτηθεί από οποιαδήποτε µορφής άδεια» (λρeρο 12 Σ).

Αντιθέτως η άµεση ή έµµεση, δια παντός τρόπου και µορφής, παρεµπόδιση από µέρους του Ν.Π.∆.∆. της άσκησης του βασικού αυτού δικαιώµατος παραβιάζει τους σκοπούς σύστασής του και συνιστά «κατάχρηση δικαιώµατος».

Σε όλους σχεδόν τους επαγγελµατικούς κλάδους που υπόκεινται σε υποχρεωτική συσσωµάτωση υπό µορφή Ν.Π.∆.∆. λειτουργούν, παράλληλα, και συνδικαλιστικοί σύλλογοι ή ενώσεις, για τις ειδικές εργασιακές κατηγορίες µελών τους.

Έτσι π.χ. έχουµε την ΕΙΝΑΠ, την Ένωση Ελευθεροεπαγγελµατιών, το Σύλλογο Ιατρών του ΙΚΑ, στους γιατρούς, το Σύλλογο 'Έµµισθων ∆ικηγόρων, στους δικηγόρους, τον Επαγγελµατικό Σύλλογο Ορθοδοντικών στους οδοντιάτρους κ.λ.π.. 'Έχουµε ακόµη τις διάφορες ιατρικές εταιρείες που συστήνουν οι γιατροί µιας ορισµένης ειδικότητας, µερικές από τις οποίες συγκροτούν και συνδικαλιστικούς συλλόγους, όπως π.χ. οι φυσίατροι και παλαιοτέρα οι ορθοπεδικοί.

Σύσταση νέου οργάνου ή µετονοµασία;

Η πολιτεία συστήνει σωµατειακά ή επαγγελµατικά Ν.Π.∆.∆. ∆εν µετατρέπει, δεν µεταµορφώνει, δεν µεταλλάσσει συλλόγους από τη µια µορφή τους (Ν.Π.Ι.∆.) στην άλλη (Ν.Π.∆.∆.). Ούτε εν είδη προαγωγής, ούτε εν είδη επιβράβευσης, ούτε, πολύ περισσότερο, εν είδη βαπτίσµατος ή απόδοσης του ειδικού χρίσµατος. Κάθε άλλος ισχυρισµός είναι φαιδρός και αποβλέπει σε εσωτερική κατανάλωση... Εξαίρεση αποτελούν οι δηµόσιες υπηρεσίες που µπορεί το κράτος να τις µετατρέψει σε Ν.Π.∆.∆. (πρόσφατο παράδειγµα η συζητούµενη µετατροπή δηµοσίων νοσοκοµείων και µουσείων σε Ν.Π.∆.∆.). Εξαίρεση γίνεται επίσης και σε ορισµένα ιδρυµατικής µορφής Νοµικά Πρόσωπα, που διαχειρίζονται µεγάλα κληροδοτήµατα, τα οποία το κράτος µπορεί να µετατρέψει από Ιδιωτικού σε ∆ηµοσίου ∆ικαίου. Κατά τη συγκρότηση ενός επαγγελµατικού κλάδου σε Ν.Π.∆.∆. λαµβάνονται βέβαια υπόψη κάποια στοιχεία του προηγούµενου τρόπου λειτουργίας του ως Ν.Π.Ι.∆.., εφόσον αυτά εναρµονίζονται προς τις βασικές νοµικές αρχές που διέπουν τα Ν.Π.∆.∆..

Η ονοµασία

Η ονοµασία ενός σωµατειακού Ν.Π.∆.∆.., ενδεικτική πάντα της ταυτότητάς του, καθορίζεται από το Κράτος, σε συνεννόηση µε τους εκπροσώπους του κλάδου. Τον τελικό λόγο τον έχει πάντα το Κράτος. Στη δική µας περίπτωση σωστό είναι το υπό σύσταση Ν.Π.∆.∆.. να φέρει την ονοµασία της ήδη υπάρχουσας Ε.∆.∆.Ε.. Τούτο, πλην των άλλων, Θα αποτελέσει ένα είδος δικαίωσης και τιµής για το νέο και µεγαλύτερο σωµατείο του κλάδου µας. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι, σύµφωνα µε τα νέα δεδοµένα που επέφερε η ένταξή µας στην Ευρωπαϊκή 'Ένωση, η ονοµασία ενός επαγγελµατικού Ν.Π.∆.∆.. δεν µπορεί να είναι περιοριστική της εθνικότητας των µελών του (όπως π.χ.. Σύλλογος ή 'Ένωση Ελλήνων ∆ιαιτολόγων). Αντιθέτως πρέπει µέσα από αυτήν να υποδηλούται ότι µέλη του επαγγελµατικού αυτού Ν.Π.∆.∆.. είναι και τα άτοµα ξένης εθνικότητας που ασκούν νόµιµα το συγκεκριµένο επάγγελµα στην Ελλάδα.

Η στάση της Ε∆∆Ε του ΠΣ∆∆ και του ΠΣ∆Τ∆.

Η Ε∆∆Ε υπήρξε από τη σύστασή της υπέρµαχος της σύστασης Ν.Π.∆.∆. διαιτολόγων -διατροφολόγων και δεν παρέλειπε να την προβάλει ως επιτακτική ανάγκη του κλάδου. Ανάλογη είναι και η Θέση του ΠΣ∆∆ και του ΠΣ∆Τ∆. που την υποστηρίζουν µε την διακριτικότητα και το µέτρο που τους επιτέπει ο µη συνδικαλιστικός τους ουσιαστικά χαρακτήρας.

Η στάση και των τριών αυτών κλαδικών µας οργανώσεων, στη παρούσα φάση του Θέµατος, καθορίζεται µε την ευθύνη που επιβάλει η σοβαρότητα του και η τεράστια σηµασία του για τη µελλοντική πορεία του κλάδου µας και την εξέλιξη της διαιτολογίας. Το έχουν µελετήσει - ως όφειλαν να πράξουν - προσεκτικά, το κατέχουν σε έκταση και φυσικά έχουν λόγο πάνω σ' αυτό. Εκείνο όµως που προείχε αρχικά ήταν να εξασφαλιστεί η οµόφωνη υποστήριξή του, µέχρις ότου δροµολογηθεί κατά τρόπο που να µην επιτρέπει υπαναχωρήσεις. Γι' αυτό τόσο ο ΠΣ∆∆ όσο και ο ΠΣ∆Τ∆, παρά τη ρητή επισήµανση και του ίδιου του υπουργού ότι «βασική ΠροϋΠοΘέση στο Θέµα αυτό αποτελεί η συµφωνία όλων των παρατάξεων και των φορέων του κλάδου», θεώρησαν σκόπιµο να αντιπαρέλθουν το µονοµερή χειρισµό του από την Ε∆∆Ε., παρά να το εµπλέξουν σε Χρονοβόρες, και επικίνδυνες για την έκβασή του, ενδοκλαδικές διενέξεις. Με το ίδιο αίσθηµα ευθύνης θα καθορίσουν και τις όποιες κινήσεις τους κρίνουν ότι επιβάλλονται στο µέλλον για την προάσπιση τόσο της αξιοπιστίας όσο και του γενικότερου συµφέροντός του κλάδου µας.

Σχετικά Κείμενα: